Het jaarthema voor het komend kerkeleijk seizoen is "Als nieuw".
Het loopt als een gouden draad door de activiteiten die we hopen te ondernemen. "Als nieuw" heeft iets sprankelends. Het gaat om de verrassende ontdekking dat dingen die je al jaren doet opeens weer gloednieuw kunnen zijn. Of dat afgedankte spullen die ergens in je huis rondzwerven, verrassend bruikbaar blijken. Je kan er enorm blij van worden wanneer een lakje over versleten kastjes de complete keuken een frisse uitstraling geeft.

Maar er is ook een andere kant. Deze woorden ‘Als nieuw’ kan ons ook de indruk geven dat alles altijd anders en beter moet. Voortdurend gericht zijn op vernieuwing en op (zelf)verbetering jaagt een mens op. Het sluit ook helemaal aan bij onze huidige cultuur waarin de nadruk ligt op zelfontplooiing en werken aan jezelf. Je gaat werken aan je persoonlijkheid, aan je conditie, of aan je strakke lichaam. Tekortschieten ligt daarbij op de loer. Wat nu als je voor je gevoel alles hebt geprobeerd, maar het lukt maar niet?

Precies op dit punt is het goed om ons te realiseren dat deze manier van spreken over vernieuwing niet Bijbels is. Vernieuwing is in de Bijbel geen doel dat je moet nastreven of een prestatie die je moet leveren, maar eerder een geschenk en een vertrekpunt. Aan de basis van vernieuwing ligt niet het idee dat jij als Jezus moet worden, maar dat Jezus als jóú is geworden. Dat Hij naast je komt staan, je worstelingen kent en je zijn geestkracht schenkt: overvloedig en zónder een vette rekening achteraf. Na jaren van mislukking en tobben, kan er dan maar zomaar iets gebeuren dat misschien wel meer de kleur heeft van terugvinden wat je lang geleden bent kwijtgeraakt dan van bereiken wat eerder niet is gelukt.

In zijn mooie boekje Hartstocht, leven met Spiritualiteit schrijft Anselm Grün: “Het wezenlijke van spiritualiteit is voor mij, te leven uit de bron van de heilige geest. (...) We kunnen aan iemand zien uit welke bron hij leeft. Wanneer iemand uit de bron van de onvrede en de verbittering leeft, dan heeft zo iemand een negatieve uitstraling. Wanneer iemand put uit de bron van zijn eigen kracht, dan krijgt zijn werk iets moeizaams en vaak zal zijn uitstraling agressief zijn. Veel mensen zijn tegenwoordig vermoeid, omdat ze putten uit troebele bronnen zoals de bron van het perfectionisme, de bron van het zich-moeten-bewijzen of de bron van de eerzucht. Spiritualiteit betekent dat je leeft in en door de geest van Jezus. Wanneer de christen uit die bron put, dan stroomt zijn leven en wordt het vruchtbaar. Tevens zal dan zichtbaar worden dat hij niet zichzelf in het middelpunt plaatst maar iets groters weerspiegelt."

Grote vraag is natuurlijk wel hoe we met die bron in aanraking komen. Soms merk je tot je verrassing dat het je overkomt. Dat het jou vindt, voordat je goed en wel in de gaten had dat je ergens naar op zoek was. Maar er zijn natuurlijk ook allerlei manieren om het goddelijke meer bewust een plek te geven in je leven. Dat laat zich niet afdwingen, maar je kunt je er wel voor openen. De mogelijkheden om daarmee aan de slag te gaan zijn legio.

Daarom reikt het jaarprogramma tal van activiteiten en kringen aan waar je –naast de zondagse eredienst– aan deel kunt nemen. We hopen van harte dat je in de vele kamers die onze kerk rijk is, een gastvrije ruimte zal vinden waar je kunt opademen. En samen met anderen kunt ontdekken hoe verfrissend en vernieuwend het is om te putten uit de oude geestelijke bronnen die onze christelijke traditie rijk is. En wellicht ontdekken waar de verborgen parels in de ruwe grond van jouw levensakker te vinden zijn.

Alle activiteiten van komend seizoen kun je bekijken door te klikken op programmaboekje. De activiteiten voor de komende weken vind je ook terug in de agenda.